دیه‌ای که خانه‌ساز شد؛ داستان خانواده‌ای که دیه پدرشان را خرج متهم پرونده کردند/ «وام ازدواجم هزینه مراسم فوت پدرم شد»
تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۵۰۲۷۹
مظاهر گودرزی: صدای آرامی داشت، اما می‌شد خستگی را در آن حدس زد، با این وجود تلاش می‌کرد خستگی‌اش را پشت کلمات شمرده شمرده پنهان کند، روزهای سختی را سپری کرده، اما می‌گفت «الان آرامش دارم.» یک‌سالی می‌شود که پدرش را از دست داده است، «حیدرشاه» وقتی می‌خواسته از زمین کشاورزی‌ای که در آن کار می‌کرده برگردد تصادف می‌کند، «محسن» می‌گفت: «پدرم همان سر صحنه تصادف فوت کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«حیدرشاه» ۵۴ سال داشت که این اتفاق برایش افتاد، یک روز در شهریور سال گذشته مانند همه روزهای دیگر وقتی خورشید رنگ غروب به خودش گرفت او هم وسایل‌اش را از زمین کشاورزی جمع کرد تا با موتورسیکلت راهی خانه شود، اما جاده سرنوشت دیگری برایش رقم زد، یک موتورسیکتِ دیگر در مسیر مخالف همان جاده از راه منحرف شد، «محسن» می‌گفت: «شاخ به شاخ کردند.» دو پسر بچه افغانستانی ۱۵ و ۱۶ ساله سوار آن موتورسیکلت بودند، دو برادری که برادر بزرگتر راکب موتور بود، پلیس و دادگاه تشخیص دادند مهاجر غیرقانونی ۱۶ ساله افغانستانی مقصر حادثه است تا او به‌دلیل سن کم به‌جای زندان راهی کانون اصلاح و تربیت شود.
وام ازدواجم هزینه مراسم فوت پدرم شد
«بعد از این اتفاق به‌همراه عموهایم رفتیم جایی که این خانواده زندگی می‌کردند، آنها ۴ نفر بودند، پدر و مادر و دو فرزند ۱۵ و ۱۶ ساله، فرزند ۱۶ ساله‌شان هم که گرفتار این حادثه شده بود؛ ما فقط می‌خواستیم با آنها صحبت کنیم، اما واقعاً ترسیده بودند و اصلاً بیرون نمی‌آمدند، آنجا بود که شرایط زندگی‌شان را دیدیم.» اینها جملاتِ پسر ارشد خانواده است، «محسن» که خودش ۲۷ سال دارد، می‌گفت: «ما خودمان شرایط مالی خوبی نداریم، اما وضعیت مالی آنها واقعاً از ما بدتر بود.»
حالا خانواده «خواجه دستگردی» در وضعیت انتخاب قرار گرفتند، پدرشان در تصادفی که موتورسیکلت‌سوار گواهینامه و بیمه نداشته فوت شده بود، ستاد ملی صبر و گروه‌های صلح و سازش هم وارد ماجرا شدند تا با پرداخت دیه بتوانند رضایت بگیرند، اما به‌گفته پسر بزرگتر خانواده: «ما حتی قبل از اینکه دادگاه حکمی بدهد تصمیم خودمان را گرفته بودیم.»
تصمیم آنها چه بود؟ تصمیمی که شاید در نوع خود بی‌نظیر باشد. درحالی که گروه‌های صلح و سازش به‌دنبال این بودند که به‌ازای دریافت مبلغی به‌عنوان دیه رضایت خانواده «خواجه دستگردی» را بگیرند، اما آنها علاوه بر رضایت تصمیم گرفتند همه پول جمع‌آوری شده توسط خیرین برای دیه را مجدد به همان خانواده افغانستانی برگردانند تا به‌کمک آن بتوانند خانه‌ای برای زندگی کردن تهیه کنند.
محسن می‌گفت: «ما واقعا خودمان به پول نیاز داشتیم، من خودم هنوز نامزد هستم و وام ازدواجی که قرار بود با آن کارهای مراسم عروسی و ازدواج را انجام بدهم هزینه مراسم پدرم کردم، الان هم دارم قسط آن را می‌دهم، بنابراین از نظر مالی واقعا نیاز داشتیم اما متوجه شدیم آنها از ما نیازمندتر هستند، برای همین تصمیم گرفتیم مبلغی که جمع شده بود را کمک کنیم تا برای‌شان خانه بگیرند.»
آنها هم کمتر از ما رنج نکشیدند
از صدای «محسن» معلوم است با بازتعریف خوادث یک‌سال گذشته متاثر شده است، با این وجود ادامه داد و در جملات پایانی خودش می‌گفت که: «ما برای رضایت دادن عجله داشتیم، آن طرف بچه‌ای بود که نمی‌خواستیم بیشتر از این زندان باشد، دو سه ماه به عید مانده بود رضایت دادیم و پسر ۱۶ ساله افغانستانی آزاد شد، نگذاشتیم به شش ماه هم بکشد. ما کار خاصی نکردیم، بلکه وظیفه انسانی خودمان می‌دانیم، بخشش قوت قلبی برای خود آدم است، به‌خودمان گفتیم پدر ما که فوت شده اگر به این خاطر یک نفر در زندان باشد هیچ سود و فایده‌ای ندارد، برای همین حس سبکی داریم، اگر الان آن پسر بچه افغانستانی در زندان بود حس خوبی نداشتیم، اما حالا وجدان راحتی داریم، اکثر این اتفاقات غیر عمد است، در این موارد حتی اگر شده یک لحظه باید خودمان را جای خانواده طرف مقابل قرار بدهیم، آنها هم کمتر از خانواده ما رنج نکشیدند، می‌خواهم بگویم بخشش واقعا قوت قلب می‌دهد و وجدان آدم را آسوده می‌کند.»
بیشتر بخوانید: دندانپزشک خیرخواه، قاتل محکوم به قصاص را از چوبه دار نجات داد۲۳۳۲۳۳
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1786058منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: تصادفات رانندگی مرگ دیه پلیس ایران افغانستان مهاجرت فقر استان خوزستان ۱۶ ساله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۵۰۲۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آئین دوهزار ساله بیل‌گردانی در نیم‌ور برگزار شد
ایسنا/مرکزی آئین کهن و سنتی دو هزار ساله بیل‌گردانی شهر نیم‌ور با شرکت قهرمانان، پهلوانان، پیشکسوتان این ورزش و جمعی از مسئولان کشوری و استانی برگزار شد.
مراسم سنتی و تاریخی بیل‌گردانی نیم‌ور عصر روز گذشته، جمعه ۷ اردیبهشت در محل سکوی بیل‌گردانی نیم‌ور برگزار شد.
در این آئین کشاورزان به صورت نمادین با نوای جارچی و میراب روستا برای انجام لایروبی فراخوانده شدند و تقسیم کار بین آنان انجام شد.
میراب شهر بر کار لایروبان نظارت کرد و با اعلام پایان لایروبی، کشاورزان را به انجام بیل‌گردانی فرا خواند. فرمانده بیل‌گردانان در گزارشی به فرمانده خود، علت خشکی درختان حاشیه رودخانه لعل‌بار و تشنگی زمین‌های کشاورزی منطقه را حفر چاه در مسیر رودخانه و برداشت غیرمجاز از رودخانه عنوان کرد.
در پایان مراسم، با رای هیئت داوران، امیرعلی برزگار با ۱۹ دور و بدون خطا نفر اول، صادق حسینی با ۱۶ دور نفر دوم و امیرعلی عمادی نفر سوم شده و جوایز خود را از دست مسئولان دریافت کردند.
فرزاد مخلص‌الائمه، استاندار مرکزی در این مراسم که با رژه نمادین کشاورزان آغاز شد، گفت: بیل‌گردانی جلوه‌ای از آئین‌های تمدنی کشور و استان است و حضور پرشکوه مردم، جلوه دیگری به مراسم داده است.
عبدالمهدی مستکین، مدیر بخش فرهنگ یونسکوی ایران نیز در حاشیه این مراسم با اشاره به اهمیت ادامه یافتن دو هزار ساله این مراسم گفت: یکی از شروط ثبت این آئین، حفظ مراسم بدون افزودن مراسم و پیوست‌های دیگر است.
محمود مرادی نراقی، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی نیز در این مراسم با اشاره به ضرورت تبیین فرهنگ غنی ایران گفت: فرهنگ ما از چنان قدمتی برخوردار است که به پاس نزول نعمت خداوند، جشن می‌گیریم و برخلاف بسیاری از جشن‌ها در آن گناه صورت نمی‌گیرد و ایرانیان با آئین‌های پهلوانی آن را پاس می‌دارند.
سجاد صفری، شهردار نیم‌ور در این مراسم با اشاره به تاریخ بیش از دو هزار ساله شهر نیم‌ور و ریشه بیل‌گردانی در فرهنگ و آئین نیم‌ور گفت: روا نیست که نیم‌ور به عنوان یکی از اولین و قدیمی‌ترین بهره‌برداران آب رودخانه لعل‌بار، در حال حاضر تبدیل به یکی از آخرین بهره‌برداران این رود تبدیل شود.
به گزارش ایسنا، بیل‌گردانی، آیین کهن شهر نیم‌ور است که دو هزار سال قدمت دارد و این آیین، برگرفته از کار، زندگی، تلاش و ورزش مردم نیم‌ور است.
از بند تاریخی نیم‌ور تا زمین‌های کشاورزی این شهر حدود ۱۸ کیلومتر فاصله است که آب مورد نیاز زمین‌های کشاورزی از طریق این بند و نهر ۱۸ کیلومتری تامین می‌شود. هر ساله در اسفندماه و به‌منظور آماده‌سازی زمین‌های کشاورزی برای کشت در سال زراعی جدید، این نهر لایروبی می‌شد.
با توجه به بعد مسافت و سختی کار، هر کشاورز به میزان سهم خود از زمین‌های کشاورزی، باید سهم خود در لایروبی را با مشارکت شخصی، تامین هزینه کارگران یا تقبل بهای آن پرداخت می‌کرد و این مسئله باعث می‌شد که در زمان‌های گذشته بیش از ۱۰۰ نفر در لایروبی نهر آب مشارکت داشته باشند.
در حال حاضر به دلیل سیمانی‌شدن نهر آب و سهولت کار، لایروبی در مسافت کمتری انجام می‌شود. کشاورزان لایروبی را طوری برنامه‌ریزی می‌کردند که مصادف با ظهر یا عصر به پایان برسد و پس از پایان لایروبی، ۷ بیل را در یک دسته ۴ تایی و یک دسته ۳ تایی به هم بسته و به بیل گردانی می‌پرداختند.
۷ بیل، برگرفته از چرخش هفت آسمان و نزول باران از آنها برای رونق کشاورزی است. همچنین عدد ۷ نمادی از ۷ دانگ زمین‌های منطقه شامل ۶ دانگ زمین‌های کشاورزی نیم‌ور و یک دانگ زمین از باقرآباد است.
البته یک سبک سنتی آبیاری در نیم‌ور وجود دارد که به ثبت ملی نیز رسیده است و شامل هفت جوی آب است که در هفت شبانه روز هفته، بین زمین‌های کشاورزی نیم‌ور تقسیم می‌شود. همین مسائل، ۷ را به عددی مقدس برای نیم‌ور تبدیل کرده است.
با پایان لایروبی، بیل‌گردانی به عنوان یک جشن نمادین و به منظور شکرگزاری از خداوند برای اعطای آب و برکات به زمین‌های کشاورزی صورت می‌گرفته است. این مراسم همچنین دعایی برای آب‌خواهی از خداوند در سال زراعی جدید است تا با نزول باران، کشاورزی آنان رونق پیدا کرده و آفات از زمین‌ها و باغات آنان دور باشد.
پهلوانان و جوانان نیم‌وری در این مراسم این ۷ بیل را اطراف سر خود می‌چرخاندند. اگرچه این هفت بیل بین ۲۵ تا ۳۰ کیلوگرم وزن دارند اما در حین چرخش، بیش از ۲۵۰ کیلوگرم وزن را به بیل‌گردان تحمیل می‌کند و این کار علاوه بر قوای جسمانی، نیازمند تسلط بر مهارت بیل‌گردانی است.
این مراسم در سال ۸۹ به ثبت ملی رسیده و به دلیل اینکه عملیات لایروبی به خاطر سیمانی‌شدن مسیر آب، مانند گذشته انجام نمی‌شود.
این مراسم همراه با موسیقی خاصی با استفاده از سنج، طبلِ ریز و نوعی فلوت برگزار می‌شود که به عنوان یک قدرت‌نمایی نمادین در برابر بدخواهان آبِ نیم‌ور و اعلام همبستگی و آمادگی برای مبارزه با دشمنان آبِ نیم‌ور است.
در ابتدای مراسم نیز رژه نمادین لایروبی و بازسازی این مراسم صورت می‌گیرد تا علاقمندان در جریان نحوه لایروبی قرار بگیرند.
در حاشیه مراسم بیل‌گردانی امسال، از لوح ثبتی بیل‌گردانی در رویدادهای گردشگری کشور رونمایی شد.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است